Panning

Wat is panning?

Panning is de verspreiding van een monosignaal naar een stereogeluid of meerkanaals geluidsveld. Dit is cruciaal voor de samenstelling van het stereobeeld. Door te pannen komt er ruimte in een mix door de instrumenten naar het midden, links en rechts te pannen.

Met je panpot, wat een afkorting is voor panoramische potentiometer, kun je mono- of stereogeluidsbronnen verdelen tussen je linker- en rechtermonitors.

Een pan-pot neemt het binnenkomende signaal op en splitst het in een linker- en rechterkanaal. Vervolgens wijst het een speciale volumeregeling toe aan elk kanaal, waardoor het individueel kan bepalen hoeveel signaal naar de linker- en rechterbus gaat.

Een panpot ingesteld op nul (0) of midden (C) verdeelt het signaal gelijkmatig over het linker- en rechterkanaal. Een volledig naar links geplaatste panpot stuurt het signaal volledig naar het linkerkanaal en vice versa. Je zult deze posities vaak horen als uiterst links of uiterst rechts. Je kunt de pot of slider natuurlijk ook ergens tussen uiterst links en uiterst rechts zetten.

Dit vertaalt zich natuurlijk, in praktische mengtermen, in de mogelijkheid om de positie van links naar rechts te veranderen waaruit een geluid afkomstig lijkt te zijn in het stereobeeld zoals waargenomen door uw luisteraar.

Mono vs. Stereo

Vaak is het mono gedeelte het meest problematische gebied van het geluidsveld, omdat dit normaal gezien het drukste binnen een mix is. Het is aan te raden om de kick, snare, bas en vocalen in het midden te houden, omdat dit voor muziek, net als een huis, de fundering is. Voor elk ander instrument is het aan te raden om deze links en rechts verspreid van het midden te plaatsen.

Panning van meerdere instrumenten, hard links en rechts, kan verleidelijk zijn om een breed stereogeluid te creëren dat een uitstekend sonische klank kan produceren, maar in het algemeen moet worden vermeden. Veel instrumenten kunnen al snel in hetzelfde gebied worden gelayered, wat leidt tot een muddy geluid. In plaats van hard naar links en rechts te pannen voor alle instrumenten, vind je een plaats binnen die uitersten.

Geef instrumenten hun eigen ruimte in het stereoveld. Op deze manier kan je maskering elimineren door geluiden uit de weg van andere geluiden te verplaatsen, zodat de luisteraar ze duidelijk kan definiëren. Een goed voorbeeld van maskering is te zien wanneer twee elektrische gitaren tegelijkertijd zijn bespeeld, omdat ze allebei snel waardevolle frequentiebandbreedte opeten. Gewoon pannen met 40% en 40% met de andere kant kan helpen om voldoende mixruimte vrij te maken.

Vroeger vs. Nu, bij panning

In de vroegste dagen van muziek was alles in mono opgenomen. Dit betekende dat de opnames op een enkel audiokanaal zaten, dat elk instrument en elke uitvoering bevatte. Hierdoor hadden de allereerste afspeelsystemen/monitoren meestal maar één luidspreker.

Een stukje verder in de tijd, toen de stereospeakers op de markt kwamen, kwam panning steeds meer in beeld. Drums gingen bijna helemaal naar rechts, en de bas tegenover links. Hiervoor is meer inspanning en aandacht van de luisteraar vereist, maar het kan interessante resultaten opleveren.

In veel van de populaire muziek van vandaag zijn de beats en de lead vocals de belangrijkste onderdelen van de mix. Daarom zijn de kick-, snare- en lead-vocals meestal in het midden gepand, vaak door de meeste DAW’s aangeduid als C of 0. De andere elementen van de mix zijn wat de mix-engineer gewoonlijk gebruikt om een stereobeeld te maken. Onze oren hebben de neiging om zich te concentreren op de signalen in een mix die in het midden zijn gepand of extreem links of rechts worden gepand, terwijl de punten daartussen minder duidelijk zijn.

Oftewel, Panning is de verspreiding van een monosignaal naar een stereogeluid of meerkanaals geluidsveld. Dit is cruciaal voor de samenstelling van het stereobeeld. Door te pannen komt er ruimte in een mix door de instrumenten naar het midden, links en rechts te pannen.