De Big Three Record Labels:

De Big Three Record Labels zijn: Sony BMG, Universal Music Group & Warner Music Group.

Als je een muziek fan bent, lijkt het erop dat er letterlijk duizenden muziek labels  zijn, verspreid over de hele wereld. Elke dag worden er nieuwe platenmaatschappijen opgericht om in te spelen op nichepubliek en muziekstijlen.

Er zijn echter maar drie grote platenlabels die de wereld overheersen. EMI was ooit een van de grote jongens, maar Universal Music kocht EMI in 2012. Dus, waar ooit de Big Four waren, is er nu alleen de Big Three.

De Big Three Record Labels

De grote drie platenlabels zijn:

• Sony BMG
• Universal Music Group
• Warner Music Group

Deze labels kunnen bijna 80% van de muziekmarkt uitmaken of zelfs meer – afhankelijk van het jaar – hoewel dit in 2016 werd geschat op ongeveer twee derde.

Universal Music Group is de grootste van de Big Three Record Labels. Het platenlabel heette oorspronkelijk Decca Records totdat het in 1962 fuseerde met MCA. Seagram verwierf MCA in 1995, en het jaar daarop nam het bedrijf de naam Universal Music Group aan, terwijl MCA verder ging als een dochteronderneming.

Hoe artiesten worden beïnvloed

Artiesten die zijn getekend bij een van deze grote platenlabels, worden ofwel getekend bij het centrale label of getekend bij een dochteronderneming van dat label. Een band kan zijn getekend bij Sony, of het kan zijn getekend bij Columbia Records, een dochteronderneming van Sony. Deze dochter labels hebben hun eigen personeel, ze tekenen hun eigen artiesten en ze nemen de meeste van hun eigen financiële beslissingen, maar uiteindelijk moeten ze verantwoording afleggen aan hun moederbedrijf. Het “hoofdbedrijf” stelt zijn totale budget vast en neemt beslissingen over zaken als personeelsreductie.

Slechte prestaties kunnen de dochteronderneming sluiten. De artiesten zouden dan worden verdeeld onder de andere dochterondernemingen onder het grote label. In dit opzicht kan de hiërarchische structuur van een hoofdlabel behoorlijk complex zijn, en het kan een beetje verschillen van label tot label.

Deze Big Three platenmaatschappijen bieden ook af en toe distributie aan aan indielabels . Onder deze deals biedt het grote label de releases van de indie aan winkels samen met hun eigen releases, maar ze hebben geen zeggenschap over welke albums de indie uitbrengt of hoe de indie zijn label beheert.

Controverse over de Big Four

Universal Music toonde in 2012 interesse in de aankoop van EMI en deed een bod van $ 1,9 miljard. Consumentenbewakingsgroepen brachten een rapport uit waarin de regering werd aangemoedigd om de deal op 14 juni stop te zetten, waarin staat dat de buy-out grote problemen zou veroorzaken binnen de industrie. Ze waren van mening dat deze nieuwe megastroom de prijsstelling zou kunnen verstoren, wat de consument veel geld zou kosten.

Er werd een congreshoorzitting over de kwestie gehouden, die ook door de Europese autoriteiten werd onderzocht. Na maanden van debat keurden Amerikaanse en Europese toezichthouders de overname van EMI goed. Universal Music kreeg toegang tot het werk van een aantal belangrijke artiesten, waaronder de Beatles, Pink Floyd, Lady Gaga en Kanye West. De verkoop veroorzaakte een enorme verschuiving in de branche, consolideerde de macht naar de Grote Drie en veranderde het zakelijke landschap. De Grote Drie beheersten nu het overgrote deel van de muziekmarkt. Sommige kunstenaars stapten over naar kleinere onafhankelijke labels of kozen ervoor om in eigen beheer te publiceren in een poging controle te krijgen over hun werken en carrière.

Kortom, Er zijn echter maar drie grote platenlabels die de wereld overheersen, dat zijn: Sony BMG, Universal Music Group en Warner Music Group. Artiesten die zijn getekend bij een van deze grote platenlabels, worden ofwel getekend bij het centrale label of getekend bij een dochteronderneming van dat label.