1. Scheiding. Zet dingen in hun unieke toonhoogtebereiken – als je een contrapunt in hetzelfde bereik van noten hebt, verlies je niet alleen de helderheid van de instrumenten, maar ook van de harmonische lijnen. Scheid de noten meer in bereik en plotseling heb je meerdere dynamische harmonische lijnen die tijdens het nummer kunnen worden geïntroduceerd of weggenomen om dimensie en ontwikkeling aan de progressie toe te voegen. Het voordeel van de mix is dat je EQ niet veel nodig hebt om deze elementen, als die er zijn, samen te laten werken.
2. Layering. Je kunt altijd meerdere instrumenten aan exact dezelfde rol toewijzen, waardoor een hybride-timbraal instrument ontstaat. Een van mijn favoriete trucs is om een ritme-gitaarlijn te verdubbelen met een cello. De harmonischen zijn krachtig – sterker dan alleen maar gitaren op te zetten (naar mijn mening). De truc in de mix is om de afzonderlijke lagen te laten overvloeien, in plaats van te proberen scheiding te creëren.

Structuur Arrangement

De structuur is de volgorde waarin verschillende secties voorkomen en hoe ze zich relatief voelen. Structurele regelingen vertrouwen op het idee van secties. Secties zijn thematisch onafhankelijke delen van een nummer die nog steeds betrekking hebben op de andere secties. Deze secties zijn:

• Intro – Brengt het nummer uit het niet-bestaan.
• Reprise / Chorus – Dit is het herhalende deel van het nummer. Het is meestal ook het meest bepalende deel van het nummer.
• Hook – Een hook is het deel van het nummer dat wordt gebruikt om in het hoofd van de luisteraar te blijven. De reprise is bijna altijd de hook, maar er kunnen meerdere hooks in één song zitten.
• Pre-Chorus – het pre-refrein komt vlak voor de reprise / het refrein. Dit is gebruikt als een overgangssegment dat de spanning opbouwt voordat het refrein begint. Een goed ontworpen pre-chorus is vaak het verschil tussen een pro-songwriter en een beginnende songwriter.
• Verse – Het vers is het tegendeel van de reprise. Het is een plek om de liedideeën te verkennen en te ontwikkelen die uiteindelijk uitmonden in de herhaling, met meer ruimte voor variatie en ontwikkeling.
• Bridge – Een brug is een overgangssegment dat de ene sectie naar de andere brengt. Hoewel een pre-chorus technisch gezien een brug is, wordt een brug vaak gezien als een stuk dat twee vergelijkbare secties aan elkaar verbindt. Met andere woorden, een pre-chorus brengt het couplet naar het refrein. Een brug kan dat refrein naar een ander refrein brengen, of een couplet naar een ander couplet. Het is een manier om het leven te verjongen tot een herhalend gedeelte.
• Outro – Brengt het lied in het niet-bestaan.

Progressies

Als structuur de macro-indeling van de song is, is de voortgang de regeling van moment tot moment. Dit verwijst naar de variatie binnen een sectie – het in- en uitbrengen van verschillende instrumenten, grote cadensen of momenten waarbij de instrumenten allemaal uitvallen en geheel opwinding toevoegen en “voorwaartse beweging” bieden.
In een nummer moet er een soort energiedynamiek zijn of alles klinkt als een eindeloze sectie. Vaak zijn de verzen muzikaler opener en minder energiek dan de reprise / het refrein – dus om de energie levend te houden, hebben we een ander type energie nodig. In plaats van harmonische energie kijken we naar dynamische energie – de verandering van gebeurtenissen van moment tot moment – de tijdelijke factor. Als je goed luistert naar een goed nummer, merk je dat elk moment iets unieks heeft. Vaak is het subtiel en in de uitvoering. Maar net zo vaak zijn het kleine veranderingen aan de melodie, de harmonieën, de instrumenten, het ritme. Het idee is om dingen hetzelfde te laten klinken, maar zonder herhalend te klinken.