flutter echo’s:

Echo’s tussen parallelle wanden die voorkomen in snelle reeksen.

Wat is een echo?

Een echo is een effect dat samenhangt met het horen van een herhaling van een eerder geluid, met een vertraging en een correct niveau om te worden gedetecteerd als een afzonderlijke geluidsgebeurtenis. Echo’s worden meestal veroorzaakt door geluid dat wordt weerkaatst door harde, vlakke oppervlakken die geluidspaden vormen waardoor het geluid ten minste 50 ms na de aankomst van direct geluid bij de ontvanger aankomt. Deze vertraging komt overeen met een reflectie pad dat 17 meter langer is dan het directe geluidspad. Binnenshuis zijn er gewoonlijk veel reflecties, waarvan de ene de andere maskeert en een vloeiend galmend geluidsverval vormt.

Wat is Flutter Echo?

Flutter echo is een energie die gevangen zit tussen twee oppervlakken en de hoek waarin het geluid tussen de twee oppervlakken binnenkomt. In onze kamers gebeurt dit tussen een speaker en een muur. De geluidsenergie, afhankelijk van de golflengte, wordt opgesloten tussen twee parallelle oppervlakken. Je krijgt een reeks reflecties in korte maatsoorten en dat vertaalt zich in energie die over het gebied tussen die oppervlakken beweegt. Deze energiebeweging wekt de lucht tussen die twee oppervlakken op en bij die luchtexcitatie krijg je hoorbare vervorming. Deze vervorming kan optreden tussen muren, kasten en boekenplanken.

Hoe klinkt het? Als je een audiotrack hebt en het eerste deel van de track is in realtime en dan vertraag je een paar milliseconden, de volgende track die hetzelfde is als de eerste track, stop je er gewoon een beetje vertraging in, bijvoorbeeld een paar milliseconden en voer ze vervolgens samen uit, zo klinkt het. Het is een fantoombeeld dat met het hoofdbeeld meegaat en je hebt beide beelden geprobeerd je ervan te overtuigen dat ze één zijn en je kunt ze allebei vrij gemakkelijk horen. Kleine ruimte, parallelle oppervlakken, zullen een flutter echo produceren met de responscurve die de afmetingen van de ruimte toont en correspondeert.

Midden en hoge frequentie

Flutter-echo is meestal een probleem met de middelste en hoge frequentie. Laagfrequente energie is lange drukgolven. Drukgolven worden niet opgesloten in kleine afmetingen. Ze gaan er dwars doorheen. Midden- en hoogfrequente energie is korter en komt vast te zitten in 3, 4, 5 ′ gebieden. Het is merkbaar in midden- en hogere frequenties, aangezien we in het midden bereik de stem en de meeste van onze muziekinhoud horen. We moeten niet vergeten dat flutter-echo wordt veroorzaakt door twee parallelle oppervlakten, net zoals kamermodi met ongewenste en buitensporige laagfrequente druk.

Controlekamers

Controlekamers moeten heel voorzichtig zijn met flutter echo problemen. Het doel van elke mix of controlekamer is de vertaling. Het is de muziekrecorder uit de bronnen die nauwkeurig in de mix moet worden weergegeven. Dit heet vertaling. De technicus moet de muziek en de stem in de mix horen en geen fladderecho, die klein en hard klinkt. Controlekamers behandelen flutterecho door middel van absorptie en diffusie. Absorptie vermindert de sterkte van de flutterecho en diffusie minimaliseert de gereflecteerde energie die deze produceert, en verdeelt deze in een reeks kleinere reflecties. Het doel is om een ​​spectrale balans of zelfs weergave van alle frequenties in de kamer te bereiken.

Flutter-echo’s lijken golfverschijnselen te zijn die lijken op staande golven, alleen met perioden die lang genoeg zijn om als afzonderlijke geluidsgebeurtenissen te worden waargenomen. Door de geringe absorptie bij normale incidentie en lange vrije paden, is het verval langzaam en de nagalmtijd lang, waardoor er vaak een late dubbele helling achterblijft bij middelhoge frequenties.

Naast het paar parallelle wanden is er meestal nog een basisvoorwaarde voor het optreden van een flutter-echo, namelijk dat de absorptie ongelijkmatig is verdeeld waardoor er minder absorptie is van de parallelle wanden dan van de andere oppervlakken.

oftewel, Flutter echo is een energie die gevangen zit tussen twee oppervlakken en de hoek waarin het geluid tussen de twee oppervlakken binnenkomt.