harmonische oversturing (harmonic distortion):

Niet-lineaire vervorming veroorzaakt wanneer een audiosysteem harmonischen introduceert met een signaal aan de uitgang dat niet aanwezig was aan de ingang.

Wat is Harmonische oversturing?

We kunnen het woord harmonisch begrijpen zoals het gehele getal dat de fundamentele frequenties vermenigvuldigt bekend staat als ”harmonischen”. Hier is harmonisch een type signaal waarvan de frequentie een integraal veelvoud is van het referentiesignaal. Op een andere manier kan het worden gedefinieerd als de verhouding tussen de frequentie van het signaal en de frequentie van het referentiesignaal. 

Buizen, audio tape, transistors en transformatoren hebben allemaal hun eigen karakter. Dit komt doordat ze ieder in een andere verhouding boventonen produceren als ze worden overstuurd. Elk apparaat zal dus op zijn eigen manier bepaalde boventonen benadrukken. Buizen en tansformatoren produceren over het algemeen ”even” harmonische vervorming. Even harmonische vervorming benadrukt toevallig de boventonen die al aanwezig zijn in de muziek en klinkt daardoor over het algemeen vriendelijk en warm. Audio tape en transistors produceren echter ”oneven” boventonen. Bij een 100 Hz grondtoon krijg je dus de volgende reeks: 300 Hz, 500 Hz, 700 Hz enzovoort.

Wat zijn oorzaken voor Harmonische oversturing?

De belangrijkste redenen voor de harmonische oversturing zijn de niet-lineaire belasting en niet-lineariteitskenmerken van de elektronische componenten. Niet-lineaire belasting verandert de impedantie met de toegepaste ingangsspanning. Dit leidt tot vervormingen in het uitgangssignaal. En de componenten die in het circuit worden gebruikt, vertonen ook de niet-lineariteitskarakteristieken. Dit leidt ook tot de ontwikkeling van de harmonischen in de output. Vanwege de harmonische vervormingen krijgt het circuit warmte en output die niet gelijk is aan de input. Dit effect is schadelijk voor elk circuit.

Oftewel, Harmonische vervorming wordt gedefinieerd als de verhouding van harmonischen tot fundamenteel wanneer een (theoretisch) zuivere sinusgolf wordt gereconstrueerd, en is de meest gebruikelijke specificatie.